ورزش صخره نوردی را چگونه می توان آغاز کرد؟
بیشتر باشگاه های صخره نوردی دوره های مبتدی را برای افراد تازه کار برگذار کرده و آن ها را آموزش می دهند. تنها کافی است برای شروع صخره نوردی یک جفت کفش مناسب تهیه کرده و به یک دیوار مخصوص بروید. مربیان به شما کمک می کنند تا مهارت ورزش مهیج صخره نوردی را یاد بگیرید. حتی شاید بخواهید در فضای باز این ورزش رایاد بگیرید. در این خصوص می توانید یک مربی خصوصی برای خود استخدام کنید.
رشته های سنگنوردی
دیواره‌نوردی: به نوعی از ورزش سنگنوردی (یا صخره نوردی) گفته می‌شود که در آن صعود بیش از یک طول طناب (یک طول طناب معمولاً ۵۰ متر است) است. دیواره‌نوردی خود دارای انواع متفاوتی از قبیل صعود مصنوعی و صعود طبیعی (یا کلاسیک) است. این سبک‌ها از لحاظ نوع حمایت‌های میانی و میزان اتکای صعودکننده به ابزارها یا توان بدنی خود از هم متمایزند. پارک ملی یوسیمیتی یکی از مشهورترین مکان‌های دیواره‌نوردیمی‌باشد.
سنگ‌نوردی اسپورت: سنگ‌نوردی اسپورت صعودهای کوتاه (میانگین ۲۵ متر) با حمایت طناب از زمین، که صعودکننده تنها به توان بدنی خود متکی می‌باشد.
بولدرینگ(Bouldering): صعود مسیرهای بسیار کوتاه (تا ۱۵ حرکت) ولی با تکنیک و مهارت. در بولدرینگ حمایت با طناب انجام نمی‌شود و در عوض از تشک‌های مخصوص استفاده می‌شود.
سنگ نوردی سالنی: سنگ نوردی سالنی (که نام رسمی آن صعودهای ورزشی است) در ابتدا تلاشی برای شبیه‌سازی سنگ نوردی اسپورت در طبیعت بود که به تدریج به رشته ورزشی مستقلی تبدیل شد. دیواره‌های سنگ نوردی سالنی از جنس فایبر گلاس یا چوب هستند. گیره‌های مصنوعی به وسیله پیچ و مهره روی این دیواره‌ها نصب می‌شوند. این رشته در حال حاضر تحت نظر فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی به نام IFSC فعالیت می‌کند.
ورزش صخره نوردی را چه کسی می تواند انجام دهد؟
ورزش صخره نوردی را تقریبا هر کسی می تواند در سطح مبتدی انجام دهد. صخره نوردی برای تمام سنین قابل انجام است. در ورزش صخره نوردی تنها کافی است که از تناسب اندام و توانایی کافی برخوردار باشید و اختلالات روانی یا جسمی خاصی که مانع صخره نوردی شوند، نداشته باشید. حتی کودکان پنج ساله هم می توانند ورزش صخره نوردی را به راحتی انجام دهند. حتی لازم نیست برای توانایی در صخره نوردی قدرت بدنی زیاد یا مهارتی های خاصی را به عنوان پایه بلد باشید.
جالب است بدانید بسیاری از مراکز آموزش صخره نوردی می توانند بسیاری از معلولیت های ذهنی و جسمی را نیز به کمک این ورزش رفع کنند.
قواعد سنگنوردی
بررسی سنگ با نگاه : در ابتدا مسیری که قرار است صعود کنیم گیره ها و سنگ را با چشم بررسی میکنیم تا بتونیم حدودی تخمین بزنیم که از کدام قسمت صعود کنیم بهتر است .
نقش و وظیفه دست و پا :در زمان صعود پاها وظیفه ی تحمل وزن را دارند و دست ها مسئول برقراری تعادل هستند .
داشتن سه نقطه اتکا : حفظ تعادل با یک دست و دوپا یا یک پا و دو دست ،که برای بالا بردن تعادل و استقامت بیشتر انجام میشود .
استفاده از نوک کفش هنگام صعود : اگه با پنجه ها ی پا صعود کنیم باعث میشود که وزن زیادی روی گیره ها بندازیم ولی استفاده از نوک کفش باعث کنترل بهتر وزن و همچنین فاصله اصولی با سنگ و دید مناسب میشود .
رعایت فاصله مناسب : فاصله مناسب باید طوری باشد که بدن شما نه خیلی نزدیک و نه خیلی دور از سنگ باشد به صورتی که بتوانید به راحتی گیره ها را ببینید و تغییر جهت بدید .
صعود به روش نردبانی : دست ها و پاهای شما در امتداد طول بدن قرار میگیرند به طوری که یک پا مستقیم است و وزن بدن را تحمل میکند و پای دیگر از زانو خم و آماده ی حرکت است و سپس با تغییر حالت بدن و حرکت جای پاها عوض میشو.
رعایت فاصله عرضی دست و پاها: در زمان صعود دست و پاها طوری از هم دیگر باز میشوند که تعادل شما بهم نخورد .(اندازه عرض شانه)

قیچی نکردن دست و پا : در این حالت که شبیه ضربدر است توانایی ایستایی بسیار کم است چون وزن بدن به سمت مخالف گیره ها تمایل دارد و تعادل شما را بهم میزند .
قرار گرفتن درست طناب حمایت : در زمان صعود طناب حمایت باید در بین دست های شما قرار بگیرد تا تعادلتان بهم نخورد در زمانی که به صورت عرضی روی سنگ حرکت میکنید طناب باید سمت سنگ و مخالف جهتی که حرکت میکنید قرار بگیرد.
روش تعویض دست و پا :اول باید مطمعن شوید که گیره هایی که دست و پای شما روی آنها قرار دارند محکم باشند.برای تعویض دست باید دست آزاد را به آرامی نزدیک دست ثابت کرده و جایگیزین کنید برای جایگزینی پا نیز به همین صورت و با یک جهش آرام تعویض انجام میشود .یک روش دیگر این است که دست آزاد را روی دست گیره بگذارید و دست زیری را به آرامی بردارید همین کار را برای پاها هم انجام بدید.
شرایط عمومی صعود : صعودی که همراه با تکنیک باشد و از حداقل انرژی استفاده شود موفق است .